Op 25 mei stond er een artikel op deze blog over Rabotrois, een groep jonge kunstenaars die met achtergelaten spullen in de derde Rabottoren aan de slag gingen.
In totaal werden elf appartementen onder handen genomen. De oneven nummers van Opgeëistenlaan 373 tot en met 393.
373
Ontmoetingsatelier. Dit is een reconstructie van het ontmoetingsatelier. Het atelier waar het zeskoppige kunstenaarscollectief anderhalf jaar geleden introkken en het startsein vormde van Rabot III.
375
Bij de Bomma. Onze buurvrouw is het archetype van de volkse Gentse bomma. Bomma is een warme persoonlijkheid die steeds haar deur openstelt voor buren en familie, wat tot uiting komt in de eenvoud van haar woning.
377
Bij de papa. Op het einde van de gang woont papa, het toonbeeld van de alleenstaande vader, die zijn leven centraal stelt rond het wekelijks bezoek van zijn zoontje.
379
Bij Jan. Jan woonde een groot deel van zijn leven op de 11de verdieping van Rabottoren III. Hij transformeerde zijn woning tot één levensgroot kunstwerk. Hij beschilderde er de muren, het plafond, de vloer en de deuren.
381
Bij de krakers. Naarmate de leegstand toenam, kwamen ook steeds meer bezoekers van buitenaf hun intrek nemen.
383
Veroniek Van Samang. De prints zijn ontstaan door een stuk behangpapier van één van de kamers uit Rabot III in te inkten en onder de drukpers te leggen. Dit proces kon eindeloos herhaald worden met telkens een ander resultaat. Bij elke afdruk begonnen de kleuren zich te mengen, zoals dit ook in de huidige samenleving en in deze buurt gebeurt.
385
Pieter Malfliet. Van kinds af aan is Pieter begeesterd door het gevonden voorwerp. Door hun imperfecte, afgeleefde karakter worden ze vaak als afval beschouwd en betekenisloos achtergelaten. In zijn ogen zijn het net artefacten en souvenirs die een levensloop achter de rug hebben, en die de littekens van hun bestaan met zich meedragen.
387
Ine Wynants. Ine haar werk ontstaat door de stad te doorwoelen. Ze bouwt een fotografisch archief op van beelden die de voortdurende veranderingen in de stad vastleggen. Het proces van strippen, structuren blootleggen, afbreken, renoveren en bouwen is voor haar spannender dan het uiteindelijke resultaat.
389
Marieke Ceulemans. De kamer aan de linkerkant, bij het binnenkomen, bevat één werk, namelijk de ruimte op zich. De hele kamer werd als canvas gebruikt. Eén grote illusie. Schaduwen, scheuren, tegels zijn fake.
391
Lore Tyrions. Hoe zoek je heil in een omgeving waar troost moeilijk te vinden is? Misschien door het creëren van een ruimte die aanvoelt als een toevluchtsoord. De netjesruimte stelt het proces van haar onderzoek in recuperatie van huishoudelijk afval voor.
393
Enzo Demeulemeester. Door het mechanische binnenste naar buiten te brengen en ze te strippen van omhulsels worden dagdagelijkse objecten weer vreemd. Niets is wat het lijkt. Ook omgekeerd, door ze met een elektronische ziel te verbinden worden deze afgedankte objecten weer tot leven gebracht.
Treasures of the damned | Opening vrijdag 24 mei | 18u00 | Expo 25 & 26 mei | 14u00 – 19u00 | 30 mei – 2 juni | 14u00 – 19u00 | Rabottoren III | Opgeëistenlaan | gratis